Ruszyliśmy już z aktywną przerwą – klasa I w środę, klasa IV w czwartek Proszę pamiętać o ewentualnym obuwiu zmiennym.
Zachęcam Państwa do samodzielnego poszukiwania bardziej szczegółowych informacji na poruszane tematy zarówno w Internecie jak i w naszym bogatym księgozbiorze.
Kinezjologia Edukacyjna
Twórca: dr Paul Dennison
Metoda wspierania naturalnego rozwoju człowieka – bez względu na jego wiek i kondycję fizyczną – wykorzystująca naturalną potrzebę ruchu, w celu:
– usprawnienia procesu uczenia się,
– wzrostu koncentracji,
– poprawienie koordynacji wzrokowo-ruchowej,
– usprawnienia wzroku,
– podniesienia motywacji.
Powstała na bazie różnych dziedzin nauki. Między innymi:
– kinezjologii stosowanej i behawioralnej,
– psychologii,
– pedagogiki,
– akupunktury,
– fizjologii,
– neurologii.
Składa się z trzech grup ćwiczeń:
ćwiczenia na przekroczenie linii środkowej – poprawiają umiejętność pisania i czytania oraz sprawność małej i dużej motoryki.
ćwiczenia wydłużające – pomagają rozluźnić napięcia, które gromadzą się w mięśniach i ścięgnach.
ćwiczenia energetyzujące i pogłębiające postawę – pomagają odtworzyć połączenia nerwowe między ciałem a mózgiem ułatwiając przepływ energii elektromagnetycznej przez ciało.
Pierwsze ćwiczenia, których się uczymy to:
Słoń
Koordynuje pracę mózgowych ośrodków słuchu obu półkul.
Koryguje nieprawidłowe napięcie mięśni szyi.
Lekko rozstawione kolana, głową dotykamy cały czas ramienia (można włożyć kartkę papieru między ramię a głowę),oczy otwarte, ręką w powietrzu kreślimy leniwą ósemkę, a wzrok śledzi nie rysującą dłoń, lecz rysowaną ósemkę. Podczas rysowania poruszamy całą górną połową ciała. Ćwiczenie to jest bardzo pomocne przy dysgrafii i dysleksji. Ósemkę rysujemy po trzy razy każdą ręką.
Leniwe ósemki
Koordynują pracę narządu wzroku.
Pomagają we wzrokowym przekraczaniu linii środka.
Poprawiają ruchliwość gałek ocznych.
Ćwiczenie rozpoczynamy lewą ręką – trzymamy kciuk na wysokości oka w linii środkowej ciała. Trzymamy głowę nieruchomo i rysujemy płynnym nieprzerwanym ruchem symbol nieskończoności, cały czas wodząc za palcem wzrokiem. Zaczynamy od środka w stronę przeciwną do ruchu wskazówek zegara do góry, z tyłu i dookoła, potem zgodnie ze wskazówkami zegara do góry, z tyłu i z powrotem do środka. Prawą i lewą ręką kreślimy po kilka razy. Łączymy kciuki tworząc X. Koncentrując wzrok na środku X śledzimy złączone kciuki wykonując leniwe ósemki. Dla ułatwienia nauki tego ćwiczenia na początku można rysować na tablicy i zaznaczać strzałkami kierunki kreślenia.
Rysowanie oburącz
Koordynuje współdziałanie ręka-oko w różnych polach widzenia.
Poprawia orientację przestrzenną i wzrokowe rozróżnianie symboli.
Obydwiema rękami równocześnie bazgrzemy w powietrzu dowolne kształty. Możemy podpowiadać kierunki rysunku, np. góra, dół, na zewnątrz. Można też polecić narysowanie czegoś konkretnego: choinki, serca, drzewa. Należy zwracać uwagę, by dzieci nie usztywniały ciała, lecz poruszały swobodnie głową i oczami. Efektem końcowym mają być lustrzane rysunki. Początkowo dzieci kreślą małe formy przechodząc do coraz większych. Gdy czas pozwoli można rysować nie tylko w powietrzu, lecz także na papierze, tablicy.
Zachęcam do wspólnych ćwiczeń z dzieckiem.
Z wyrazami szacunku
Monika Płonka